Allan Frair

"Got me thinking it's time you go. Cuz I'm not listening."

C A R A C T E R
Allan is wat je noemt een ‘mooiboy’. Hij is knap, sportief en houdt van de aandacht van meisjes. Hij komt dan ook vaak met nieuwe meisjes aan en raakt deze weer snel kwijt. Omdat het hem zo vaak lukt meisjes te krijgen is hij zelfverzekerd en een beetje arrogant geworden. Hij is echter wel heel aardig, al kan hij soms wat uitdagend zijn. Als je dan tegen hem in gaat vind hij dit alleen maar leuk. Ook is Allan een beetje onoplettend, waardoor hij vaak tegen anderen oploopt of iets niet meer terug kan vinden omdat hij het ergens heeft neergegooid.

Ook kan hij nogal een kort lontje hebben. Als je iets verkeerds zegt wek je al snel een spanning bij hem op. Allan heeft wel geleerd om zich te beheersen, maar je moet alsnog voorzichtig met hem zijn. Zeker tegen de mensen die hij graag mag. Omdat hij vrij over beschermd is kun je het echt niet maken om te roddelen in zijn nabijheid. Voor je het weet sta je na school op het schoolplein met een schreeuwende menigte en een boze Allan tegenover je.


H I S T O R Y
Deze jongen is geboren op 29 Augustus, op een snikhete dag in Callifornia. Hij was het jongste kind van een gezin met drie broers. Ellijah van tien en Dylan van vier waren zijn grote voorbeelden, en hij groeide gelukkig tussen hen op. Met zijn ouders ging het echter minder goed, zijn moeder was veel weg voor haar werk, en zijn vader probeerde deze tijd goed te maken met veel cadeautjes. Ze kregen en mochten alles wat ze wilden.
De paar dagen dat hun moeder thuis was was de spanning om te snijden. Ze was behoorlijk streng en zelden echt aardig tegen haar zoons. Gelukkig was ze meestal niet meer dan een maand per jaar thuis.

Op zijn derde kreeg Allan een zusje. Het was een geadopteerde indo, genaamd Nyxeria. Ze was een jaar ouder als hij, en bracht weer een hoop leven in huize Frair. Zijn moeder had al die tijd een dochter gewild, en nu ze die had ging ze meer thuis werken. Ze werd best close met Nyx, en haar zoons zag ze niet staan. Vader merkte hier niks van, was dolgelukkig dat zijn vrouw eindelijk weer thuis was. Dus ging Allan heel vaak buitenspelen met zijn broer Dylan, die nu zeven was. Ellijah was niet vaak thuis, sprak af met vrienden of maakte huiswerk, dus deed hij alles met Dylan.

Maar op een gegeven moment werd ook Dylan te oud voor ‘spelen’. Toen Allan vijf jaar was – en hij dus negen – speelden ze steeds minder samen. Hij moest van zijn moeder op zangles. Één keer per week kwam er een man naar zijn huis die hem een uur lesgaf. Hij bleek er talent voor te hebben, en al gauw oefende hij met plezier.
Toen Nyx op dansles ging, wilde Allan gaan kijken. Gewoon om die sleur te ontsnappen (en zijn moeder). Ruim een jaar zat hij naast de zijlijn te kijken naar hoe zijn zus danste. Zo iets wilde hij ook! Toen hij een jaar later zelf een hobby mocht kiezen was dat al meteen duidelijk. Allan wilde dansen, net als Nyx. Hij ging op ballet, wist op die leeftijd nog niet dat het eigenlijk een meisjessport was. Toen hij er op latere leeftijd mee werd gepest bleef hij toch doorgaan. Het was zijn passie.

Op zeven jarige leeftijd kreeg zijn moeder kanker. Ze stierf een jaar later. En ook al waren ze niet zo close geweest, toch deed het pijn. Des te meer, omdat hij nooit de liefde had gekregen die hij had gewild, waar hij zo zijn best voor had gedaan.

En toen kwam de puberteit. Allan begon steeds meer interesse te krijgen in meisjes, aangezien ze die thuis niet hadden. (Hij zag Nyx meer als een jongen.) Toen hij 13,5 was kreeg hij zijn eerste vriendinnetje. Dat ging na twee dagen al uit ‘omdat ze hem toch niet zo leuk vond’. En zo kreeg hij steeds vaker vriendinnetjes. De liefde en aandacht van vrouwen was een soort tegenprestatie naar zijn moeder. Dat zij hem nooit aandacht gaf wilde niet zeggen dat hij die van niemand kon krijgen.

Middle school was klaar, Allan mocht naar High school. Zijn vader besloot dat hij naar Atlantic High moest. Het was ver van huis, maar het was een school die heel goed bekend stond. En zo kon zijn vader harder gaan werken om genoeg geld op de plank te krijgen. Allan vertrok in zijn eentje naar de school, terwijl de rest naar andere plaatsen ging. Ellijah was al afgestudeerd, was nu hard aan het studeren voor doctor. Dylan bleek uitzonderlijk slim te zijn en was naar een speciale school gestuurd, net als Nyx. Alleen zat zij op een meisjeskostschool voor probleemkinderen.
Op Atlantic High maakte Allan kennis met Hiphop, een stijl die hem beviel. Hij besloot om buiten school Hiphoples te nemen, omdat het iets anders was als dat strakke ballet. En zo ging hij steeds meer dansen, steeds meer verschillende stijlen uitproberen. Aangezien zijn vader weer meer was gaan werken kwam hier genoeg geld voor binnen, en maakte Allan met veel verschillende stijlen kennis. Salsa, Breakdance, Stijldansen, Modern, Rave etc. Hij vond het geweldig, maar bleef uiteindelijk toch hangen bij Ballet en Hiphop. Op verzoek van zijn vader ging de jongen op zijn vijftiende bij de tennisclub. Hij had er niet heel veel motivatie voor, maar hij vond het prima.

"I see you move your lips but it sounds like gibberish"

Allan Jeremy Frair

17 Years (8-29)

California San José