Ariel Morgan
Student SheetKlas: JuniorLeeftijd: 17 yearsRelationship: Every now and again we get that feeling, and the great big void inside us opens up
| Onderwerp: thnks fr th mmrs ma jan 04, 2016 11:43 pm | |
| Ariel lag op zijn bed en gooide een stuiterbal de lucht in om hem daarna te vangen. Opnieuw gooide hij hem in de lucht om hem weer opnieuw te kunnen vangen. Hij was nu twee dagen op school, was gewend geraakt aan zijn kamer, alleen zijn kamer genoot had hij nog niet veel gezien. Niet dat, dat ook echt mogelijk was. Tussen alle lessen en gesprekken met leraren had Ariel nog niet veel tijd gehad om met andere mensen te spreken. Maar nu was hij vrij en had hij de kans om zijn kamer genoot te leren kennen. Als die natuurlijk vanavond niet ergens anders was. Ariel keek even naar de klok, het was pas acht uur. Hij gooide de stuiterbal nog eens om hoog en ving hem weer met gemak. Opnieuw gooide hij de stuiterbal omhoog, maar deze keer stuiterde hij tegen het plafond en Ariel wist hem nog net te ontwijken voordat hij terug stuiterde op het bed. Hij zag nog net hoe de bal in een van de vazen viel die Ariel zo ongeveer door de hele school had zien staan. "Oops." Mompelde hij tegen zichzelf en stak zonder na te denken zijn hand in de vaas. Hij probeerde de stuiterbal te grijpen maar het lukte niet. Hij stak zijn hand arm er zo diep mogelijk in, maar hij kon hem niet vast grijpen. Wat beteuterd wilde hij zijn hand terug trekken maar ook dat ging niet zo gemakkelijk als hij had gedacht. Ariel trok nogmaals aan zijn hand, maar hij wilde er echt niet uit. Lichtelijk gestrest begon hij nog harder aan zijn arm te trekken maar niets had nu om die uit de vaas te krijgen. Mooie eerst indruk zou hij achter laten als zijn kamer genoot binnen zou komen. Ariel bleef maar trekken en trekken maar niets leek te helpen. Hoeveel zou hij moeten betalen als hij de vaas zou breken? Hij keek naar de vaas, in zijn optiek zag die er veelste duur uit om te kunnen vervangen zonder zijn pa wat extra geld te vragen. Nope dat ging hem ook niet worden. "Oh shit, shit, shit, shit.." Mompelde Ariel terwijl hij steeds harder aan zijn arm begon te te trekken.
& Liam
|
|
Liam Carter
Student SheetKlas: SeniorLeeftijd: 17Relationship: these violent delights have violent ends
| Onderwerp: Re: thnks fr th mmrs di jan 05, 2016 12:07 am | |
| Pure focus was het, waarmee hij naar de klok boven het bord keek. Nog enkele seconden en deze verschrikkelijke uren zouden voorbij zijn. Zodra de klok aangaf dat het acht uur was, zou hij vrij zijn om te gaan en staan waar hij wilde. Terwijl hij schreef, voelde hij de blik van de lerares branden. Wat ongelooflijk ongemakkelijk dit. Hij had na moeten blijven, en voor vandaag was hij de enige geweest, wat ervoor zorgde dat hij nu een gezellig één op één uurtje had in volkomen stilte. Hij had niet eens iets ergs gedaan, soort van. Roken mocht buiten gewoon, maar het regende. Wist hij veel dat er een rookmelder in het portiek hing. Wie deed dat nou? Hij staarde naar zijn blaadje dat nu gevuld was met rare quotes van zijn favoriete schrijvers. Eindelijk, na wat een eeuwigheid leek, stond de lerares op en vertelde hem dat hij kon gaan. Hij stond op, verfrommelde zijn papiertje en gooide het in de prullenbak. Zuchten stapte hij het lokaal uit, blij dat hij eindelijk naar zijn kamer kon.
Hij opende de deur en zijn ogen vielen op de gast die zijn nieuwe kamergenoot zou zijn. Hij had hem nog amper gezien, de laatste tijd was nogal druk geweest, maar blijkbaar was dit hun eerste echte ontmoeting. Liam keek even naar zijn kant van de kamer, waar een tornado van kleding en boeken langs te zijn geweest. Vervolgens keek hij weer naar zijn kamergenoot die ineens een heel bijzondere hand had. Zonder te spreken liep Liam op hem af, greep Ariel's arm vast en sloeg daarmee de vaas stuk tegen de muur. De scherven verspreidden zich over de vloer maar Liam keek nog steeds naar zijn kamergenoot. Hij had toch echt even een einde moeten maken aan die zielige vertoning. "Zo beter?" zei hij toen, en een warme glimlach vormde zich op zijn gezicht. |
|